De gemeente heeft op basis van de Jeugdwet wettelijke zorgtaken. De wet wordt continu opgerekt door uitspraken van de rechter en bijbehorende precedentwerking. We hebben dan ook te maken met een open eindfinanciering. Op jaarbasis kunnen we niet altijd goed voorspellen hoeveel Beuningse kinderen in de regionale zware zorg zitten. Als een gezin met veel hulpbehoevende kinderen in onze gemeente komt wonen, nemen de kosten onverwacht toe. De aantallen zijn klein, maar de kosten zijn hoog en afhankelijk van niet-beïnvloedbare factoren als verhuizingen van een gezin of crisissituaties. Dit kan dus per jaar schommelen en de verschillen per jaar kunnen hoog zijn. Dit is inherent aan de decentralisatie van de jeugdhulp.

Het regionaal afgesproken vereveningsmodel maakt dit risico op de zware (en vaak dure) zorg  wat kleiner omdat de regiogemeenten dan een deel meebetalen. Hiervoor zijn wij afhankelijk van de regionale samenwerking.

Bij de ambulante behandeling (zorg thuis of op locatie bij een zorgaanbieder) zijn de aantallen kinderen in algemene zin hoger. Trends zijn op termijn beter aan te geven door het goed monitoren van de aantallen.